Peter Miedema

Jopie Huisman, schilder van het mededogen. Jopie werd als Jotje Huisman geboren in 1922 in Workum, de plaats die hij als zijn thuishaven beschouwde en die voor hem, zeker in de periode voor de oorlog, het paradijs op aarde was, zoals hij het vaak omschreef. Met name de Holle Mar en de Workumerwaard waren zijn favoriete plekken. Hij was veel in de natuur, waar hij zijn passie vissen volop kon uitoefenen. Hij tekende reeds op jonge leeftijd en werd later plateelschilder in een aardewerkfabriek in Workum. Workum en de Workumers waren in de beginjaren zijn voornaamste onderwerpen. De mensen die hij portretteerde waren niet de notabelen van de stad, maar ‘gewone’ mensen, zonder status en opsmuk. Met een partner (Jan Welles) had Jopie korte tijd een aardewerkatelier, maar dat werd geen succes. Jopie wierp zich, eerst samen met zijn broer en later alleen, op de handel in lompen en oudijzer. In de tussentijd tekende en schilderde hij. Hij kreeg hierin geen les, maar leerde het zichzelf. Daarmee is hij een echt voorbeeld van een autodidact. Hij verhuisde in 1959 naar Franeker en later naar Herbayum. Hier schilderde hij zijn meest bekende werk, zoals het Roodbaaien hemd, De schatten van oude Jouke, Weggeworpen lappenpop en de Jas van Jelmer. In 1973 scheidde hij van zijn vrouw. In zijn verdriet stortte hij zich met heel zijn wezen op het schilderen. Jopie wilde zijn onderwerp precies zo schilderen zoals het daar lag, al kostte het hem maanden tijd. Hij bereikte een steeds hogere graad van perfectie, maar wat vooral aansprak was zijn filosofie, waarin hij het verworpene, het weggegooide in zijn kunstwerken een nieuwe waarde gaf en waarin veel mensen zich herkenden. Zijn authentieke kijk op het leven bleef ook bij de media niet onopgemerkt. Er zijn in de loop der jaren talloze televisieportretten over hem gemaakt en hij was een graag geziene gast in menig talkshow.Jopie Huisman overleed in 2000.